«وَقَالُوا نَحْنُ أَکْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ»
«مترفین گفتند ما دارایى و فرزندانمان از همه بیشتر است و ما عذاب نخواهیم شد»[۱]
در این مطلب بناست تا به یکی دیگر از ویژگی های اشرافی گری و مترفین اشاره شود :
برای مترفین ، علاوه بر تقویت روحیاتی از جمله انکار توحید و معاد و تقلید کورکورانه از گذشتگان و ظلم و جور و فسق (خارج شدن از حد و حقوق) و خودپسندی و انزوای باطنی و … ، یک ویژگی بیش از بقیه موجب ماندگاری بر این مانور تجملاتی می گردد.
این خصوصیت یعنی ملاک و معیار قرار دادن ثروت و امکانات مادی، موجب می شود که . . .
